Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Νότες ταιριαστές,
μελωδικές και γοητευτικές,
μαγικές και ζωηρές.

Σε παρασέρνουν σ' έναν ατέρμονο χορό.

~~

'Ενα πανέμορφο τανγκό.
.............

Έλα να χορέψεις......μόνο εσύ κι εγώ.........


Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

How to do a Yoga Tree Pose [Vrksasana] (with Pictures)

Every day, when I wake up or every night, before bed, I do yoga. cause yoga is a perfect way to start or end your day. It's magical release. I love yoga. So let's learn the tree pose, one of my favourite pose.


Step 1: Find a peaceful place, which inspires you and concentrate on your goal. Just don't think anything else right now!


Step 2: Kick the waves, because YOU rock here. Just kiddin', don't do it... but yolo.



Step 4:  Try to put your legs like this slowly.


Don't let anyone steal the show!... -.-


... Because you won't be able to control your balance and you will fall down. :(



All things are difficult before they become easy. :)


Summer, 2016

                      

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

Πλέον μεγαλώσαμε και αλλάξαμε.

Ή μεγαλώσαμε επειδή αλλάξαμε;

Η κοινωνία έχει τον δικό της μοναδικό τρόπο να μας ντύνει με τον τρόπο που αυτή θέλει.
Να μας λούζει με πρέπει και μη, τη στιγμή που η κοινωνία αποτελείται από ανθρώπους σαν κι εσένα κι εμένα.
Ποιος ορίζει λοιπόν τι είναι κανονικό και τι παράλογο;
Ποιος ορίζει τη μόδα;


Ο καθένας έχει τη δική του λογική και τη δική του μόδα.....


Προστάτεψε την αυθεντικότητά σου.



Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Θέλω να ξεσπάσω, να φωνάξω... Μικρή το συνήθιζα. Όταν δε μου πήγαιναν καλά τα πράγματα τσίριζα και έκλαιγα. Πλέον όχι. Απλά σιωπώ. Δεν ξέρω αν είναι από την κούραση. Ναι! Κουράστηκα να συμβαίνουν τα ίδια και τα ίδια, μια αιώνια επανάληψη. Ίδιες σκηνές, ίδια αδιαφορία, ίδια λόγια. Πλέον κάθε φορά που συναντώ έναν άνθρωπο ξέρω την κατάληξη. Και αυτό με τρελαίνει. Χάνω τον εαυτό μου. Κάθε φορά που κάποιος εισβάλλει στη ζωή μου παίρνει ένα μικρό κομμάτι μου. Και εγώ προσπαθώ να κρατηθώ για να μην πνιγώ μέσα στη λήθη. Θέλω να κρατηθώ ζωντανή, να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Και αν έστω όλοι στη ζωή μου είναι κομπάρσοι ή κατέχουν εφήμερους ρόλους, εγώ θα αρνηθώ να πέσω. Έστω και μισή (αφού ο κάθε "ηθοποιός" θα μου παίρνει ένα κομματάκι από το εγώ μου) εγώ θα συνεχίζω να αναπνέω έστω και δηλητηριασμένο αέρα. Αλλά πλέον θα τρώω εγώ ένα κομμάτι από εσάς (αλλά μετά θα το φτύνω γιατί είστε απαίσιοι) και μετά θα κλείνομαι στη δικιά μου ουτοπία με τους εφήμερους συντρόφους μου και θα γελάω, θα γελάω, θα γελάω...

και θα καίγομαι, θα καίγομαι 
θα καίγομαι. 

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

When I get out of here, I'll find that the years passed us by.




Αχ ο χρόνος…
Όταν περνάς όμορφα αυτός φεύγει σφαίρα…
Μα όταν πάλι βουλιάζεις στη μοναξιά σου αισθάνεσαι πως σέρνεται σαν φίδι μες στα σωθικά σου.
Θες να πειράξεις τους δείκτες του παλιού εκείνο ρολογιού που κρέμεται στον τοίχο, να γυρίσεις το χρόνο πίσω κι ύστερα να βγάλεις τις μπαταρίες.

Μα ο χρόνος δε σταματά, κυλάει γρήγορα αφήνοντας στο περιθώριο όποιον δεν ακολουθεί τον ρυθμό του.