Λαχειοφόρος αυταπάτη

 
Νύχτα μαγική. Θα σε ταξιδέψει στους δρόμους του ονείρου.

Παγιδευμένη στα θραύσματά του.

Λύτρωση και θάνατος μαζί.

Οξύμωρο ή ίσως πραγματικότητα (;)

Σαν την καυτή ζεστασιά που σε γεμίζει δύναμη.

Σκοτεινές κηλίδες χαράζουν το φόβο.

Νύχτα με κονσέρτο. Θα σου επουλώσει τις πληγές σου.

Εκείνες τις βρώμικες, γεμάτες γρίφους σκέψεις σου.

Θα χάσεις τον έλεγχο, θα ξεσπάσεις.

Μετά θα κρατηθείς από μια πλάνη.

Σκιά που θα σου κρατάει το χέρι.

Και μετά θα χαθεί.

Νύχτα θολή. Θα φέρει εκείνα τα παλιά γνώριμα σύννεφα.

Η ανάσα καυτή. Θα σε μεθύσει με το γλυκό κρασί της.

Όμορφα τριαντάφυλλα γεμάτα αγκάθια.

Μέσα από το ποτήρι θα καθρεφτίζεται ο εξιδανικευμένος κόσμος σου.

Στάλες δροσερών διαμαντιών.

Και κάπου εκεί η αρχή του τέλους.

Νύχτα κρύα. Τη νιώθεις  σε κάθε κύτταρο του κορμιού σου.

Και η μελωδία εγκλωβισμένη ψάχνει από κάπου να αποδράσει.

Ζωγραφιές καπνού.

Ατενίζοντας τα χρώματα της χαράς.

Αποτυπωμένα συναισθήματα.

Ατελεύτητη άβυσσος.

Νύχτα μοναχική. Αντιμέτωπος με τη θάλασσα.

Αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό.

Με τις φοβίες και τα πάθη σου.

Νύχτες γεμάτες λάθη. Λάθος λάθη.

Μυρωδιά χάους.

Μπορείς για λίγο να με κάνεις να ξεχάσω;

Πάρε με από εδώ. Έστω και για λίγο.

Να νιώσω απλά τη νότα της απόδρασης.

Και ύστερα φεύγεις.